Przejdź do komentarzysynowi
Tekst 143 z 255 ze zbioru: stopniowo
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz biały
Data dodania2015-07-25
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń2084



ciepły jak lato pomoże

gdy mewa kulawa i księżyc bezdomny

ścieżka co pobiegła zgubiła się w lesie

babcia jak cała samotność

od nieba i z powrotem

dziewczyna której życie przebiegło przez drogę

ojciec co za bardzo z uśmiechem jak fastryga

wszystkim rzeczom widzialnym

co tylko obok i zaraz coraz dalej

jak serce tylko na chwilę

a potem na zawsze

  Spis treści zbioru
Komentarze (7)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Według mnie należałoby bardziej oraz po swojemu wycyzelować :)
Zanadto przypomina mi Jana Twardowskiego :)))
avatar
to źle :)?
avatar
Nie tyle źle, co niechcący "wtórnie", a przecież masz własny styl, którego nie zdradzaj.
Inni - choćby chcieli - niekoniecznie Ci muszą dorównać ;)))

Przyjaźnie :)))
avatar
racja - ostatnio się zaczytuję więc niechcący wyszło bez próby powielania :)
avatar
,,synowi...na chwilę ...na zawsze"
avatar
To rodzaj węzełka na drogę
Synkowi kochanemu - od czułego Tatki.
avatar
Jaka jest zawartość tego węzełka synowi (patrz tytuł) na drogę?

Pakiet wspomnień o tak osamotnionej po zgon swój babci? O dziewczynie, której życie przebiegło przez drogę? O ojcu, uśmiechniętym na siłę?

Dobre, wyniesione z domu wspomnienia są po to, byś miał jakiś sterownik, jakiś GPS, z pomocą którego przejdziesz góry, lasy, doły z podniesionym czołem.

To szczodry rodzica krzyż na drogę
© 2010-2016 by Creative Media
×