Tak, ona zawsze jest przerażająco piękna 

W szczególności na ulicy Karola Jana 

Efemeryczność każdego szczegółu 

Powietrze wciąż takie ruchome 

I ten mistyczny dotyk słońca 

Wszystko jak w telewizyjnej reklamie 

Jak w filmie zza wielkiego i słonego morza 

Każdy uśmiech tak szczery i radosny 

A rani do głębi, jak prawdziwe ostrze 

(Naprawdę, nie tylko w lustrze) 

Tylko chmury ponure, wiszące gdzieś w oddali 

Widzą prawdziwą grozę sytuacji