Tekst 3 z 22 ze zbioru: prywatne refleksje
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz biały |
| Data dodania | 2015-10-20 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 2035 |


to więcej niż pewne czas się upomni
o zostawione na stole złudzenia
dzień je nagminnie targa za uszy
a noc w pośpiechu czernią dokarmia
kiedyś tu kwitły plany na przyszłość
człowiek nadzieję nosił na rękach
patrzył na wszystko łaskawym okiem
a dzisiaj trudno uśmiech przywitać
pewnie ze strachu że ktoś wyśmieje
jak głośno potrafi nawiedzać życie
foto. net








o zostawione na stole złudzenia " - tak, czas się zawsze o swoje upomni ale mimo wszystko zanim to nastąpi ,są małe przebłyski nadziei i choćby nikły uśmiech :) Świetna refleksja:) Pozdrawiam :)
oceny: bezbłędne / znakomite
o zostawione na stole złudzenia..." bardzo ujmuje. :)
Uważam, że Janko dobrze podpowiada. :)
Pozdrawiam. :)
oceny: bezbłędne / znakomite
r ó w n i e ż
musisz być tą lepszą częścią tej opowieści
bez względu na jej zawsze kiepskie zakończenie
człowiek nadzieję nosił na rękach
(...)
a dzisiaj trudno uśmiech przywitać
(patrz całość)
ze względu jednak na dzieci trzeba robić wszystko /i jeszcze więcej/, żeby stary dobry świat z jego pracowitymi krasnoludkami i Dobrą Wróżką nigdy nie przeminął.
N I G D Y