tyle co nic kropla deszczu 

igła świerku złamana na dwoje 

piasek co się przesypał 

z jednego świata w drugi

uczył prostoty uczuć 

jak ogień w kominku - polizał 

rysowany dłonią córki 

zostanie szczekając na niedoskonałość

kolor rzeki zmienia się każdego dnia 

jesień pokazuje czerwony język 

przemijamy zaciśnięci w pięść

patrzę w górę 

niebo jest jeszcze dalej 

niż zwykle