Tekst 109 z 110 ze zbioru: Nieco z uśmiechem
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2015-12-06 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 2653 |
Proszę nie wstawiać gwiazdek
Zamilknie muzyka
Rozejdą się ludzie
Nastanie cisza
Którą tak bardzo lubię
Patrzę z zachwytem
Na martwą naturę
I widzę tu ciebie
Na sofie skórzanej
Pasujesz do mebli
Ogólnie antyku
Choć nie wiesz za wiele
O greckim Twym - profilu
Zamilknie muzyka
Rozejdą się ludzie
Nastanie cisza
Którą tak bardzo lubię
Popatrzę z zachwytem
Na martwą naturę
I widzę tu ciebie
Na skórzanej sofie
Pasujesz do mebli
Ogólnie antyków
Choć nie wiesz za dużo
O Twym greckim - profilu
:) :) :)
Wyświetla się komunikat że po komentarzach nie można zmieniać tekstu. A przecież można było - coś się zmieniło.
Rozarze, możliwe że się zmieniło. Chyba raz lub dwa skorzystałem z edycji. Wrzucam raczej ukończone już utwory. W razie czego zawsze ktoś wyłapie mi niedociągnięcia i poprawię już tylko w swoim kajecie :)
oceny: bezbłędne / znakomite
Rozejdą się
Nastanie
Patrzę
I widzę
(patrz 1. strofa)
Przyjrzyjmy się tej antycypacji bliżej, bo to rzadki kwiat w poezji
/która najczęściej rozpamiętuje przeszłość/.
GDZIE JEST LIRYCZNA "TY"?
ale
"/nieobecna ty/ pasujesz (...) do antyku, choć wiesz niewiele o swym greckim profilu"
Jakie przestrzenie /wszechczasów/ widzi oko mówiącego "ja"?
Patrzę
I widzę
Boś jest jak cielę,
O swym profilu,
Mam cię na oku,
Ty słodki grzdylu
;(
Jeśli potrafisz wypełnić bezlitosny czas,
Każdą sekundę, co staje się wiekiem,
Twoją się stanie Ziemia i wszystko wśród nas
Oraz coś więcej: zostaniesz CZŁOWIEKIEM.