Arkadii kraina szczęścia

Arkadia w słońcu tonie,

strumieniem jesiotr pod prąd płynie,

bułane błoniem galopują konie...

Nie prują Losów tu Erynie.

Bór szumi w takt dzięcioła,

miód w barcie niesie pszczoła,

Neptuna lazur dookoła...

Nikt tutaj Ech nie woła.

Powodzie wnoszą życie

i w martwych zim zenicie,

a zaspy lasom służą...

Nieważne śniegi przed podróżą.

Gdy nocnych wilków zgraje

zawyją pod gór skrajem -

nikogo to nie zbudzi.

W Arkadii... nie ma ludzi.

27.12. 2013