Tekst 4 z 4 ze zbioru: Pisane do szuflady
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz biały |
| Data dodania | 2017-01-15 |
| Poprawność językowa | - brak ocen - |
| Poziom literacki | - brak ocen - |
| Wyświetleń | 1789 |

Odpłyńmy w nicość...
Pustą?
Pełną namiętności
Może trochę grzeszną,
Ale jak oprzeć się dzikiej miłości?
Ukrytej w kroplach
Spływających po naszych ciałach
Zatraconych w pożądaniu
Błysk iskry...
I staje się cicho
Ciszej
Ciemno
Ciemniej
Tylko błysk w oku daje się dojrzeć
Błysk spełnienia
Chwili wolności
Odpłyńmy w nicość
Pełną miłości...








Moim zdaniem wiersz brzmiałby dużo dojrzalej, a tak podmiot liryczny waha się. A dla wahania starczy już tych znaków zapytania. Podoba mi się klamra "odpłyńmy w nicość".