Przejdź do komentarzyWieś St. Bóg Pomóż
Tekst 50 z 246 ze zbioru: Z ATLASEM POCZĘTE
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2017-01-30
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń2479

Wieś St. Bóg Pomóż


U nas wioseczka

malutka, nieznana,

w świecie zapodziana

tycia licha miseczka

pośród pustkowi Bytu,

walki o byt, niedosytu,

wiecznej udręki i Boga,

gdy trwa wroga trwoga,

Boga Starego tak oddalenia,

że to nie do wyrażenia...

gdy jeno próchniate świątki,

rozrzucone po rozdrożu,

dają Jego zetlałe pamiątki

marne w tym bezbożu...


W St. Bóg Pomóż możesz

- a-ś orzeł! a-ś ten, co orze! -

liczyć na siebie li tylko

pośród swej braci wilków,

oko w oko z Przeznaczeniem,

Jego szczerzonymi kłami,

sam na sam z szyframi

*Księgi*... jej tylko słowami...


Ps. Stylizacja na j. staropolski celowa - a nazwa wioseczki wzięta prosto z drogowskazu i mapy :)


zima 2001/2



  Spis treści zbioru
Komentarze (1)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Doskonały kawał naszej kochanej rodzimej,czasem siermiężnej, polskiej egzotyki.
© 2010-2016 by Creative Media
×