Coś bardzo pięknego :)))

Serdecznie :)))

Bogata metaforyka - nawiązująca do biblijnych archetypów takich jak kamień, żądło, wąż (pokryty łuską, wijący się), proch gliny (moje palce z piasku), słowo ("powiedz") i ta milcząca rozmowa z nienazwanym Kimś o grzechu - cała ta rozbudowana metaforyka i usytuowanie czasu zdarzeń tuż przed zmierzchem DZISIAJ, kiedy z perspektywy "ja mówiącego" o tej ciemnej porze żadne imiona nie są już ważne w cieniach brzozy na szybie... czyni wiersz i rebusem, i tajemnicą, i zagadką dwojga... Jednak... szybko domyślamy się, do kogo skierowany jest ten apel/rozkaz/prośba: "powiedz" :) Piękny kawałek liryki

Zazwyczaj ilustracje czy filmy zabijają moją wyobraźnie, ale ta ilustracja przerosła wiersz.

bardzo dziękuję, szczególnie Emilii, sam bym lepiej nie napisał komentarza ,Witaj Be..po przerwie :)