bo wiersz

to przecież nic takiego

do stołu z tobą

nie usiądzie

nie zje owsianki

z żurawiną

ani dzień dobry

nie odpowie

na smyczy nie da

się prowadzić

liści z chodników

nie wymiecie

a już kompletnie

nie rozumie

dlaczego przyszła

nagle jesień

próbuje klecić

coś o maju

że wiosna zgrabny

ma tyłeczek

a słowa ciężkie

jak kasztany

i niedojrzałe

chyba jeszcze

poprzebarwiane

marzeniami

słowa szykują

się do lotu

być może

trafią między kartki

lub uschną cicho

koło płotów