Znajdę koperty, wyciągnę papier,

na którym listy od Ciebie są,

otulę pamięć tamtą kołderką,

powrócą chwile i znane dźwięki,

w żyłach ożyje zastygła krew.

Dreszcz emocji pozwoli wrócić

w tamten zbyt krótki nasz grzeszny dzień.

Kroplą pamięci podlane słowa

rozbudzą czas, w którym Twój dotyk

sprawiał, że ciało traciło moc.

W moim świecie Ciebie już nie ma

tylko ten papier w białej kopercie

i bliskość ciał w wciąż żywym wspomnieniu

i ciągle młode ciała drżenie

kiedy przypadkiem spotykam Cię.

Skóra się marszczy, słowa starzeją,

młodość zastąpił dojrzały wiek

a tamtą chwilą wciąż pachnie życie

i moje ciało niezmiennie krzyczy o jeszcze jeden

w Twoich ramionach spędzony dzień.