Korrida W Hiszpanii

Jak taniec ze śmiercią

Odważnie i z dumą

Wypiętą piersią

Ci młodzi bez lęku

Z godnością konkwisty

Stal ostra jak lustro

Choć  spektakl  artysty

Dziś chłodem powiało

Rzym nie był wieczny

Ja wolę korridę

Tam czuję  bezpieczny

Mężczyzno poprawny

Zadbany i ładny

Ja brzydzę się tchórzem

I wracam do Sparty

A  spodnie za wąskie

I umysł spłaszczony

Mężczyzna ma być dumny

By bronić domu córki i żony