Może i las

Las szumi jak morze

Jak morze szumi las

Gdy może

Wichurą czasem niebo

Wita nas

W każdy czas trzeba

być sobą

Przypomina

by doganiać was

Duchy Nasze

Co od tysiącleci

tu się gdzieś

po dziś tłuczecie

nad nami i ponad morzem

po tych bezdrożach

po tych gęstwinach

po tych moczarach

po tych polach

ogrodach

Pytania zadajecie

Nie czekając odpowiedzi

od nikogo

Do gawiedzi

się zwracając

co bredzi