wracam stamtąd 

odsypiając nostalgię 

lecz kiedy białe noce - 

snuję się bezpańska pośród lwowskich duchów 

za dnia mój kompan wiatr zwiewa od Worochty  

kołomyjką obraca 

gdy ja plamą drzew zdobię monumenty  

i z nadzieją płonną sobie nasłuchuję - 

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 

dobiegnie mnie aby głos staruszka nędzarza 

co za przylepkę chleba 

na Łaziennej zaśpiewa  

o Jezusie - Synu Panny Maryi? 

14.08.2017