SĄSIAD

Było to chyba już z dziesięć lat temu – ja jeszcze wtedy pracowałem w ruchu ciągłym i byłem po trzeciej zmianie, nie miałem karty do bankomatu, a ten sąsiad jeszcze był moim sąsiadem.  Tak sobie sytuuję czasowo. Wróciłem z pracy, zjadłem śniadanie i przed pójściem spać wyszedłem na klatkę schodową wypalić papierosa przed snem.  I wtedy nadszedł ten sąsiad z czwartego. Było przed ósmą rano, więc on powinien być w pracy – jak większość dorosłych ( takich jak ja, co to nocami i w niedzielę nie ma zbyt wielu).

Dzień dobry.

Dzień dobry.

Sąsiad, zagadał on, świetnie, że pana widzę. Nie miałby pan pożyczyć z 50 złotych?

Nie, mam w kieszeni ze dwadzieścia tylko, musiałbym iść do banku, ale na razie to idę spać po pracy.

On, jak usłyszał o banku, mówi: to się świetnie składa, bo mi ze dwieście potrzeba. Nabrałem kredytów i nie radzę sobie z ich spłatą…

A to już było poza dialogiem, tylko w mojej głowie: nabrałeś kredytów i jeśli bank nie ma takiej siły rażenia, by je od ciebie wyegzekwować, więc z mojej strony byłaby to nie pożyczka, ale raczej bezzwrotna dotacja. Na jego pijaństwo…

Grzecznie, ale zdecydowanie odmówiłem podjęcia takich działań gospodarczych.