Krwawa sygnatura. Sekret Caravaggia na Malcie
tak dużo
błękitny atol szarych myśli Tekst 103 z 213 ze zbioru: międzyczas
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz / poemat |
| Data dodania | 2018-02-14 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 2014 |
brakuje ciebie jak letniej bryzy
pachnącej morzem i ciepłym wiatrem
wilgotne ślady po małych stopach
zostały cicho wodą przykryte
słonym milczeniem podpływa fala
goniąc przed sobą sperlone myśli
jesteś tam właśnie w kropelkach morza
nie sposób dotknąć lecz można wyśnić
kiedy zanurzę się w twoich włosach
które wiatr goni po całej twarzy
może falami wyszumię miłość
gdy roztańczymy piasek na plaży
https://youtu.be/BYr4amADfY0
nowe teksty
oceny: bezbłędne / znakomite
Spokojna tęsknota jest w Twoim wierszu. Bajka.
oceny: bezbłędne / znakomite
Stukot tym głośniejszy, im puściejsze serce.
może falami wyszumię miłość
(patrz końcowe wersy)
Miłość trzeba przecież wyszumieć... jakoś. Najlepiej wyszumieć za młodu, a potem to już klamki wszystkie zapadły :(