Ja też wymawiam życzenie kiedy spada gwiazda, ale to nie znaczy, że ślepo wierzę w spełnienie tego życzenia. Annie nie chcę nikogo pozbawiać marzeń, chcę tylko zauważyć, że bez działania z naszej strony marzenia same się nie spełnią. To człowiek ma dążyć do ziszczenia swoich planów, a nie biernie czekać na przysłowiową mannę z nieba. W każdym razie dziękuję,że wyraziłaś swoją opinię nawet jeśli jest ona sprzeczna z moją:)

No cóż, masz prawo myśleć co Ci się podoba. Nie napisałam tego wiersza po to by zdobywać czyjekolwiek uznanie czy sympatię. Piszę tak jak czuję i dalej będę to robić, niezależnie od tego czy się to komuś podoba czy nie. A poza tym być może moim celem było właśnie strącenie człowieka na ziemię.

Ładnie to nazwałaś Kathrin, z potrzeby serca:) Ja też piszę z potrzeby serca a że nie zawsze i nie każdemu się to moje pisanie podoba to trudno.

A może autorka własnie miała takie odczucia? Może sama została strącona z olbrzymiej wysokości? Może coś ją poirytowało, może ktoś ją poirytował? Tego nie wiem,ale każdy chyba tutaj pisze, co czuje.Pod wpływem przezyć, jakiegoś impulsu,emocji. Osobiście to szanuję.Pozdrawiam serdecznie!

Pokaż mi, kiedy ja Cię pouczałam, w którym momencie to było, bo jakoś mi umknął. I kim Ty w ogóle jesteś, żeby mnie pouczać, żebym pisała do szuflady. Krytyk literacki się znalazł. Nie przyjmuję Twojej krytyki bo jest przesiąknięta złością. Ja mam prawo pisać co chcę i nic Ci do tego czy umiem pisać czy nie. Jak Ci się nie podoba to nie czytaj, nikt Cię do tego nie zmusza. A co do pisania to może naucz się, że spacje wstawiamy po znakach interpunkcyjnych, a nie przed nimi.

Nawet nie będę komentować Twojego dziecinnego zachowania, ono mówi samo za siebie. Niestety niektórzy ludzie nie potrafią zachować się kulturalnie, ale cóż to ich problem. A Twoje słowa pisane wielką literą są po prostu śmieszne. To na prawdę nie robi na nikim wrażenia.

Masz rację dlatego Ci ustępuję:)

Karmienie się złudzeniami to wyraz słabości - iluzja staje się rodzajem gorsetu, bez którego nie zrobisz kroku w przód.

Czym jest wiara w krasnalki? Ratuszem niestrawnej skrzeczącej rzeczywistości

głupi człowiek
każe sobie wierzyć
że kawał meteorytu
może go ocalić

(vide końcowe wersy)

Słabi ludzie kurczowo czepiają się swych urojeń, gotowi za nie oddać nawet życie. A że przy tej okazji zawsze krzywdzą innych /najczęściej najbliższych/ - to pryszcz