wyznaczasz tor wokół mnie wirujesz 

znaczysz więcej niż codzienność 

obrażana nie może już cieszyć 

wszystkie dłonie skierowane trądem 

ścinam jednym uderzeniem świeżo krwistego 

noża bez błysku w oku żyje jak 

jednodniowy ronin alchemik ze wschodu 

obrażający swoją powieścią półprzytomnych 

żywiących się szpikiem umarłych słów 

tor wokół zawęża się ciągle wirujesz 

szybciej niż codzienność potrafisz 

cieszyć już tylko mnie obrażona