Tekst 82 z 203 ze zbioru: Ojczyste kwiaty
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz / poemat |
| Data dodania | 2018-03-23 |
| Poprawność językowa | - brak ocen - |
| Poziom literacki | - brak ocen - |
| Wyświetleń | 2192 |

Dziedzictwo
Może nie na próżno dawne pokolenia
Wznosiły świątynie chcąc zostawić nam wiarę
Widząc w swoich dziedzicach skryte pragnienia
Nie tyle mamony co firmamentu czarę
Chcieli zostawić pewny azymut drogi
Komuś zależy w rasie by zadeptać ślady
Wdrażając nowe pokolenie w odłogi
Na zawsze pozbawiając dziedzicznej posady
A trzeba by mogli zobaczyć dar źródła
Z którego wzięły życie ludzkie pokolenia
W odejściu ze świata powrócić do godła
I ze świątyń nie pozostaną kurzu pienia







