Tekst 5 z 10 ze zbioru: LUSTRO BANALNE
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz / poemat |
| Data dodania | 2010-12-04 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 2656 |

Danusi i Romanowi za
przyjaźń i serce
Z księżycem pod rękę
Przez mróz przez ciszę
W granacie nieba
Gwiazda nam przyświeca jedna
Śnieg lśni diamentami
Tysięcy zapomnianych łez
Śpi miasto zasypane
W powietrza krysztale
Świecąc bielą odbitą
W latarń światłach bladych
Mroźna cisza
Wiruje roztańczona
W domu pustym
Bez ognia
Nikt mnie nie czeka
Lodowy wiatr przemyka
Przeraźliwym dźwiękiem
Pękających sopli
Przede mną za mną
Podąża cień dawnych dni
Niosąc na swych barkach
Grudniową noc
Szklistą i cichą
Dobrze że nie jestem sam








oceny: bezbłędne / bardzo dobre
oceny: bezbłędne / znakomite
(patrz tytuł zbioru)
o zimowej nocy banalnie
Śni się stadku pań,
Wokół cisza, szadź...
Co za rozkosz spać!