wypowiedziałam wojnę miłości 

strącając błękitne niebo 

podpaliłam świat kreśląc na nowo 

symfonię destrukcji i legiony zniszczenia 

topiąc kupidyna w emocjonalnym głodzie 

przywłaszczyłam broń  

i przetestowałam celność 

zamykam oczy wyczekując krzyku 

lecz tylko noc snuje melancholijną pieśń 

wyrwane serce 

spoczęło na ołtarzu ofiarnym 

składając ostatnią obietnicę 

nigdy więcej łez