Tekst 126 z 114 ze zbioru: dziwowisko
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz biały |
| Data dodania | 2018-10-31 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 1914 |

cisza
dryfuje na łódkach
niezliczonych wierszy
autorów
zanurzonych w bezmiar toni
skąd dobiega
wieczna muzyka








oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
/w tej wszechobecnej wibracji martwa/
cisza
dryfuje na łódkach
niezliczonych wierszy
/które nie mają nic do powiedzenia/
zanurzonych w bezmiar toni
skąd /przecież/ dobiega
wieczna muzyka
a zatem niemożność czerpania z przepaścistych głębin Harmonii dookoła dotyczy większości z nas piszących.
Poetycki dryf, bezgłos i martwota - oto, co widać z tej perspektywy
oceny: bezbłędne / znakomite