Przejdź do komentarzyTempora
Tekst 76 z 208 ze zbioru: Dialog na dwa krzesła
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2019-01-10
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń1342

Gdzie się podziała tamta dziewczynka 

z białą kokardą na głowie? 

Te duże oczy, ciekawe świata... 

Nie odpowiesz.



Biały kołnierzyk i aksamitka... 

W pamięci - jakby wczoraj. 

I sentymentu Dur-owa nuta, 

że tempora...!



  Spis treści zbioru
Komentarze (7)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Wspomnień czar -
To alkohol zmienia ludzi :-)


Oczywiście żartuję .
avatar
Śliczna dziewczyneczko
w okularkach, z grzyweczką,
gdzie się ukryłaś całkiem niedaleczko?
Jakimi tropami biegały twe nóżki?
Kto zatarł ich śladów dróżki?
avatar
Ja bym to jeszcze kontynuował, bo ciekawe!
avatar
Zgadzam się z przedmówcą, Gruszko ;)
Nieśmiertelne kokardy. Mama wiązała mi takie na końcu warkoczy. Pamiętam, że kupowało się je na metry w pasmanterii. Te aksamitki też. Były niezbędne w szkole, na apelu. Eh, fajnie sobie to przypomnieć :D
avatar
Dziękuję Wam bardzo. :)
avatar
Z dzieweczki wyrosła cna panna
A z panny dzielna staruszka -
Fokus Natury: niby dziewanna,
A słodka jak gruszka.
avatar
Taka to tempora,
Że już czas, już pora!
© 2010-2016 by Creative Media
×