poeta nie jest nadwrażliwy 

jest przewrażliwiony na wiatr 

w oczy 

w plecy 

w uszy 

na wiatr historii 

wpada w histerię 

bez znieczulenia 

katar sienny na zawołanie 

jesiennej melancholii 

wydmuchuje nos 

pociera oczy 

umywa z dłoni obojętny odczyn 

i zewnętrzny wpływ 

uczuleniem 

wypadaniem włosów 

zliczaniem bezsennych nocy 

odpowiada na pytania retoryczne 

liryczne dylematy 

uwalnia bakcyle 

domokrążnych wersów 

na niekoniecznie podatny grunt 

padają jak muchy 

burzą krążenie 

tłoczą pospiesznie frazy i puenty 

poeta zaciera 

ślady dosłowności i -ości 

rozciera ręce 

do gardła skacze puls 

poszukuje antidotum 

w labiryncie pokrętnych słów