Kuszenie

Pamiętacie z jaką furią Jezus wywracał stragany, uderzając w porządek społeczno-prawny? To dlatego zapłacono tłumowi, żeby głosował za uwolnieniem Barabasza, a Jego ukrzyżowano zgodnie z wolą ludu. Nie pamiętacie? Ach tak... Wy, Jego pamiętacie jako baranka, który schodził z drogi, uzdrawiał i tak was ukochał, że dał się ukrzyżować.

Pamiętacie jak On strofował swoich uczniów? Ranił ich słowem, a nawet uczynkiem? Nie pamiętacie? Ach tak..., więc to czysty przypadek, że On, po zmartwychwstaniu wprzódy ukazał się Magdalenie, a nie Piotrowi?

A może On dał się ukrzyżować, żeby wam coś uzmysłowić? A może On w ten sposób chciał was czegoś nauczyć, skoro Jego słowa to było za mało? Nieprawda? Ach tak, On się położył na krzyżu za was, żeby Bóg wam odpuścił i w ten sposób zmył wasze winy: przeszłe, teraźniejsze i przyszłe.

Szatan też chciałby was uzdrawiać, ale wiecie... „Nigdzie prorok nie jest pozbawiony czci. Chyba tylko w ojczyźnie swojej, pośród bliskich swoich, w domu swoim”. Chyba, że sam siebie złoży w ofierze. Za was. Jeszcze lepiej za dzieci wasze. Chyba, że uwierzycie dla własnego zbawienia.

A po co, wy, jemu palicie ogarek? Mało żaru w nim samym? Czemu lgniecie? Czemu jego wciągacie? Czyż w skrytości nie pragniecie z nim płonąć? A co stoi na przeszkodzie, jeśli nie zabobon? Otwórzcie się zatem!