Tekst 2 z 12 ze zbioru: Wspomnienia
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2019-03-17 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 635 |

* Strych *
Po schodach skrzypiących tęsknotą,
w półmroku pamięci ospały,
podchodzę pod górę z ochotą,
gdzie strych tajemnicą owiany.
Uchylam sęk skrzydeł spękanych,
tam szafa i krzesło z baroku,
sznur zwisa z bal pętlą pijanych,
dodając mrocznego uroku.
Wszem ściany z pajęczyn utkane,
gdzieniegdzie garść rankor i pychy,
po trochu ze sobą splątane
w pojemnik podstępny i lichy.
Pokładem kurz zasiał srebrzysty,
mieniący się blaskiem lustrzanym,
wzburzony przez stęp mój ciernisty
lśni piecem słonecznym ogrzany.
Przysiadłem w młodzieńczej poświacie,
gdzie ciepłym strumieniem blask bije
i dumam samotny w szczyt chacie,
co młodość ma w głowie, wciąż żyje.
oceny: bezbłędne / znakomite
Pozdrawiam serdecznie.
Przeczytałem z przyjemnością.
Serdeczności
;)