Atramentowy ruczaj

Otwarty na człowieka

Nie brudzi rąk

Dotyka palców i płynie

Do komór do przedsionków

W niewłasnym gościnnym M

Wchłania się w krwinki

Gdy czas zjada papierową kanwę

Zostaje chiromancja

Nosiciela słów

Śmiertelnie chorego

Na nadwrażliwość i głód

Serca