MUR.

Usłyszeliśmy wzajemnie swój głos

mimo wysokiej ściany

z cegieł.

Ostrożnie

każdy zdjął kilka

wierzchnich warstw przeszkody

aż spotkaliśmy się wzrokiem.

Światło w witrażach oczu sprawiło

że rozbieramy mur dalej.

Cegła

po

cegle.

Teraz czekam drżący,

kiedy spotkają się nasze

ręce.