poezja

przenika przestrzeń

paznokciami wydłubane

wersy

na ceglanym murze

***

nigdy nie goniłem

za swoim własnym szczęściem

w zaciemnionych ogrodach

bazar

naszych osobliwości

i po co to wszystko

dla miasta gruzów

na pagonach

obcych ambicji

w prawej dłoni trzymam pistolet

z ostatnim nabojem

na nieszczęście

na ulgę

na koniec

lewą dłoń

włożyłem

w postrzępioną sukienkę

a gdzie wnętrze

wszędzie wszędzie

***

puente

przykrył szyld

Suknie Ślubne