Koronawirus

Szaleje i dyszy zabijaniem

A laboratorium szuka antidotum

Tylko światło z nieba podaje dłoń

Kreśli w człowieku ocalenia meritum

Pomaga opuścić ścieżki kręte

I pozwala  wrócić na ulicę Prostą

Garść światła osadza w ludzkim genie

I rozpala zdrową rapsodię ognistą

W czasie wędrówki przejrzał, ozdrowiał

I napełniony życzliwością spoistą

Wszem wołał: Niebo ma antidotum!

Tylko trzeba wrócić na ulicę Prostą