Przejdź do komentarzyEgalitaria
Tekst 106 z 163 ze zbioru: Powierszam tobie
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2020-12-20
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń833


Dla mas choinki plastikowe

Miast mirry drogeryjne fiolki

Kadzidło snuje się w świątyni

Nad pandemicznym katafalkiem


Złoto się łuszczy z bibelotów

Bydlątka na półmiskach w sosach

Pasterze w szopkach nieruchomi

Królowie na poselskich stolcach


Gwiazdy lśnią jasno na ekranach

I tylko noc jak wtedy czarna

Może to dobrze że tradycja

Żyje choć taka komercjalna


Nowe kolędy pisze tekściarz

Świat się kolebie jako tako

Jezus się rodzi znowu w grudniu

Dziwiąc się pewnie naszym czasom




Więc po staremu ukołyszmy

`lulajże lulaj`

`pójdźmy wszyscy`

Gdzie sezonowe zadumanie

I betlejemska gwiazda błyszczy



  Spis treści zbioru
Komentarze (3)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Najprawdziwsza Prawda :)

:serce: decznie :)
avatar
Tradycja jakoś żyje,
Gdy żyją jeszcze starzy,
Pałeczkę przekazując
I ucząc młodych marzyć.

Tradycja jeszcze zipie,
Gdy ktoś ją kultywuje,
Gdy pieśni i obrzędów
Pilnuje ciotka z wujem.
avatar
Egalitaryzm /i stąd tytułowe w wierszu pochodne "egalitaria"/ - to jedno z 3 haseł rewolucji francuskiej 1793 r., które to hasło dwa stulecia z okładem temu zakładało r ó w n o ś ć wszystkich obywateli.

W dzisiejszej Polsce równość ta polega na równym dostępie do plastikowych choinek, drogeryjnych fiolek, pandemijnego katafalku, bożonarodzeniowych bibelotów itd., itd. (patrz kolejne strofy)

Niestety, przy naszym polskim wigilijnym stole nigdy już nie zasiądzie ni żaden dziad proszalny, ni oberwana żebraczka,

co jeszcze niedawno /zwłaszcza na polskiej wsi/ było standardem
© 2010-2016 by Creative Media
×