SPRÓBUJ POWIEDZIEĆ: SPRAWDZAM

Po licytacji w kilku grach następuje moment, kiedy jeden z graczy mówi: sprawdzam. Czym się chwalicie, co obiecujecie, ja chcę to zweryfikować.

Dwie postacie są tu dla mnie zjawiskowo pomnikowe. Szaweł, wzorowy urzędnik cesarstwa rzymskiego, pochodzenia żydowskiego, tępi chrześcijan. Żydzi wtedy mają dobry pijar i wyłamujący się z ich szeregów chrześcijanie mają przesrane, bo jako odstępcy nie mający tak fajnego układu z cesarstwem, są dzięki jego służbom tępieni. Żydzi używają tych służb do ich wyeliminowania. Szaweł tropi ich, wyłuskuje ze zdrowej tkanki społecznej i kieruje do eliminacji poprzez kamienowanie, ukrzyżowanie, rzucanie na pożarcie lwom – różnorodne i malownicze te technologie były wtedy stosowane. I przydarza mu się incydent na drodze do Damaszku. Ktoś do niego gada: czemu mnie prześladujesz? Odtąd Szaweł staje się świętym Pawłem i szerzy religię, którą dotąd zwalczał, z jeszcze chyba większą gorliwością. Drugą z tych postaci jest Symeon, gorliwy katolik. On także tropi, tym razem paulicjan, wyłuskuje ich i kieruje do fizycznej eliminacji. Stara się bardzo, jest skuteczny i efektywny; dziś dostawałby za swą pracę premię co miesiąc. I też ma swój „incydent na drodze do Damaszku”. Ktoś do niego mówi: czemu mnie prześladujesz? Tak dobitnie, że Symeon przechodzi na drugą stronę i odtąd krzewi tą wiarę, którą gorliwie zwalczał. Zostaje spalony za bycie paulicjaninem w 690 – a żeby tak było, to musiał być ortodoksem, bo paulicjanie mówili: jeśli twoje życie jest zagrożone udawaj katolika; bóg wie, że robisz to by ratować swa życie i to rozumie, wybacza..

Przyszedł bóg, pogadał i co? – już nie lubi katolików? Czy to jakiś inny bóg?

Coś/ktoś mówi do ciebie, czegoś chce. Najczęściej nawet się nie przedstawia. Oczekuje posłuszeństwa. Zrób to albo tamto. Często wbrew sobie i swemu otoczeniu. Z tego co dziś możemy się dowiedzieć, to przykłady pozytywnych, takich co to pomagać nagle chcieli. Takich, do których ktoś przyszedł i powiedział: zrób to albo tamto. Dobitnie. Wyraziście. Ślady tych, do których ktoś przyszedł i powiedział: zrób to, ale to było coś złego, znajdziemy w kronikach kryminalnych. Nikt im nie pisze hagiografii, nawet jeśli ktoś do nich mówił.

Najczęściej mówi: zrób to. Większości ludzi się nie chce. Ale głos ma też moc przymuszania i wtedy nie ma chcę/nie chcę.

Ten starotestamentowy – Jam Jest Który Jest –nie przedstawia się, zataja swoje imię, Z kim rozmawiasz?

No z kim?

Tu nie ma żadnych listów uwierzytelniających. Nie ma żadnej instancji weryfikacyjnej. I, jak wszystko na to wskazuje, nie chodzi w żadnym z tych przypadków, o naprawę świata, tylko o załatwienia takiego czy innego interesu istoty/bytu, który do nas przychodzi i gada. Roch Sulima posuwa się nawet do twierdzenia, że te byty/istoty żywią się naszą energią – demony tą złą, anioły tą dobrą i do tego jesteśmy im potrzebni. Ja nie wiem, ale nie kupuję tego, że bogu potrzeba jakiegoś dupka do naprawy świata.

Niektóre kościoły mają procedury weryfikacyjne. Ułomne, o niskiej skuteczności, nie dające żadnej pewności. Pojedynczy człowiek może po takiej wizycie/ rozmowie się do nich zgłosić. Ale i tak taki przeciętniak jest bezradny w takiej sytuacji.