Przejdź do komentarzyŚwietliki
Tekst 133 z 255 ze zbioru: Różne teksty
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2020-07-08
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń1310

zamglone światła

ku niebu

krzyk zamarł w kajdanach ciszy

w powstałej przerwie

muzyka

budzi cichą poczwarkę


wierzy że ktoś chce usłyszeć


błękit sklepienia

horyzont

maluje podniebne sploty

tworzących się skrzydeł

ślady

tęsknot dawno zdeptanych


zespala swym lotem motyl


kielichy z wiatru

wirują

samotnych klatek diamenty

kwiaty płatkami jednoczą

świetliki

chwil czasem zrodzonych


obrazem w kryształ zaklętym

  Spis treści zbioru
Komentarze (3)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
"Świetliki" - rzadka jak kwiat paproci /lśniąca/ perła w liryce współczesnej - piękny przykład wiersza wizyjnego,

który
wynosi nas
nad chmury
avatar
Świetliki - to kruchy jak szkło symbol walki światła nad mrokiem, dobra nad złem, walki o przetrwanie wszystkiego, co najlepsze.

To dziwne, zachwycające owady z rodziny chrząszczy, nocne /lipcowe/ "lotne motyle"
avatar
wirują samotnych klatek diamenty
ich kruchy czas w klepsydrze zaklęty
© 2010-2016 by Creative Media
×