Admirał w ogrodzie, zaś ja szeregowy,

fruwa sobie, motyl kolorowy.

Nad głową motylek, w brzuchu ich wiele,

figury święte, w moim kościele.

Pójdę z panną młodą, a dajże Boże,

pierścionek ślubny, na serdeczny włożę.

Co potem będzie, to zobaczymy,

oby nie po grudzie, od wiosny do zimy.

Chwasty w ogródku, mnie garb dodany,

nie ma komu robić, bo dzieci to pany.

Asio motylki, nie figle w głowie,

szóstka wybiegła, w świecie panowie

Pójdą za trumną, wdowa zapłacze,

jak dane niebo, w niebie ją zobaczę.

Oto jest treść, którą rzędami

a jeśli coś popsułem, do diabła z rymami.