W tłumie lodowych sopli

Niewidzących rozpaczy nieludzkiej

Nieczułych na krzyk

Wywołany chemicznym ogniem

Cierpienie skacowanego poranka

Wśród zorzy płonącej od wczoraj

W blaskach od lodu bijących

Pośród ulic tłumnych

Przeznacza wielu bezwolnych

Na ból zatracenia niebycia

Na samotną śmierć

Śmierć pośród żywych

Na samotność wśród ludzi