Też tak mówię.

Problem jednak w tym, że lustro wynaleziono /w skali istnienia ludzkości/ bardzo niedawno, i to dlatego każdy z nas nadal wyłącznie śledzi i podgląda innych, zamiast uważnie przyjrzeć się s o b i e.

Żeby zrozumieć siebie, trzeba odczepić się od Xa, Ygreka oraz od Zeta - i spojrzeć na własną wewnętrzną twarz

Arcydzieło, i prawidłowo. To też się czuje, czytając Twoje teksty... Choć nie zawsze tak to końca się je rozumie. ;)



"Lustereczko, powiedz przecie
Kto jest najpiękniejszy w świecie."

Wychodzi na to, Emilio, że wszystkiemu winne jest lustereczko z baśni braci Grimm „Królewna Śnieżka”. ;)
Szkoda, że nie ma takiego lustra, które by wnętrze człowieka pokazywało... Rentgen to za mało. Nie pokazuje duszy. ;)

Ciekawa sentencja, ale do mnie by bardziej przemawiała, gdyby w obydwóch wersach ostatnie słowa brzmiały: innych.

Dziękuję, Janko. Tak jest w istocie. Żaden człowiek tak naprawdę nigdy nie będzie w stanie pokochać innych, ani zrozumieć — dopóki sam siebie nie zrozumie i nie pokocha. Podobnie jak w tej sentencji, łatwiej jest zrozumieć i pokochać człowieka szczerego, otwartego, a takim może być tylko ten, który jest w pełni świadom siebie i swoich uczuć. :)