Tekst 15 z 8 ze zbioru: Ucieczka
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz / poemat |
| Data dodania | 2021-08-23 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 909 |

po parasolach ich poznacie
samotni ludzie w beżowych prochowcach
przemykają niedostrzegani
schowani za podniesionymi kołnierzami
skrywają w głębokich kieszeniach
introwertyczne dłonie
poznacie ich po czarnym parasolu
zawieszonym na kruchym przedramieniu
w wewnętrznej kieszeni płaszcza trzymają gazetę
którą czytają w parku przez druciane okulary
w za krótkich spodniach i skarpetach w kratę
ciągle gdzieś pędzą by zdążyć na czas








oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
Inni /przed czasem owocowania zmarli/ nigdy się jej - tej prawdy - nie doczekają.
W tekście mowa o samotnych ludziach, których spośród tłumu wyróżnia
czarny parasol,
beżowy prochowiec,
podniesiony kołnierz, introwertyczne dłonie,
w wewnętrznej kieszeni "The Times",
druciane okulary,
przykrótkie nogawki
i skarpetki w kratkę.
Czyli to... wypisz-wymaluj portret Sherlocka Holmesa - i to kapka w kapkę
??
CO sprawia,
że
- w swoim własnym życiorysie -
jesteś sam jak palec
i ten kołek w płocie
?
Poczucie własnej lepszości, podejrzliwość wobec innych i wieczne węszenie?
Praca taka jednak NIE MOŻE zastąpić udanego prywatnego życia, bo skończysz jak Holmes cały ubabrany w krwi