Krwawa sygnatura. Sekret Caravaggia na Malcie
tak dużo
W sześćdziesiątej wiośnie Tekst 99 z 102 ze zbioru: Gadki do lustra
| Autor | |
| Gatunek | filozofia |
| Forma | wiersz / poemat |
| Data dodania | 2021-09-26 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 1096 |
W sześćdziesiątej wiośnie
jest mi ciut radośniej:
Widzę wnucząt łebki,
Skąd dobiega śmiech ich.
Słyszę poszum Czasu -
Cichy zew łąk, lasów...
W sześćdziesiątej wiośnie
Człowiek nadal rośnie.
2020
nowe teksty
oceny: bezbłędne / znakomite