Wczoraj zostałam babcią. Zostałam nareszcie!

Radość to dla mnie wielka i bezbrzeżne szczęście.

A szczęście ma czarne włosy i drobną twarzyczkę.

Mam komu podarować mosiężną tabliczkę

z drzwi rodzinnego domu, po prababci moździerz,

metryki i cenzurki moich zmarłych przodków,

i wzory haftów mamy (mistrzyni rękodzieł).

Coś po mnie też się znajdzie

i zostanie w rodzie.

Wnusiu moja maleńka, mam cichą nadzieję,

że babci sentymentów kiedyś nie wyśmiejesz,

że przyjmiesz wraz z genami rodzinną historię.

Tymczasem rośnij zdrowo, w miłości niezmiernej

Twoich mądrych rodziców. Babcia Ela Tobie

solennie obiecuje kochać nieprzytomnie,

sprzyjać, troszczyć, rozpieszczać... tak jak tylko babcie

potrafią bezgranicznie, hojnie i lojalnie.

____________

* 06.02.2024