Choć zastrzyka tu i tam, 

gdzieś zaboli, coś zapłacze, 

chociaż sprawność czasem łka, 

jedna myśl niech ci kołacze: 

„Z każdym rokiem mam mniej lat, 

choć do setki, to nieważne. 

W sercu, w duszy jestem chwat, 

zdrowiu lepsze, nie inaczej”. 

To spojrzenie, nie żartuję, 

uwidacznia myśl pokrewna, 

w trudnych chwilach podtrzymuje: 

„Szklanka wciąż w połowie pełna”!