Tłuste morze liże brzeg.

Chłonie plaże płynną rtęcią.

Kropla w kroplę

sunie cielsko osowiałe.

Fala w falę lśnieniem brzasku

platynowym zagłaskane.

Jeszcze drżące, niby śpiące -

na granicy przebudzenia.

Bliskie jawy przeolśnienia.

W blasku chwały.

Jedno takie na glob cały.

W samotnieniu zolbrzymiały

ten ocean wiecznotrwały.

Oniemiały.