Tekst 129 z 124 ze zbioru: Moje wiersze
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz biały |
| Data dodania | 2025-04-10 |
| Poprawność językowa | - brak ocen - |
| Poziom literacki | - brak ocen - |
| Wyświetleń | 319 |

Kochankowie z gromad kulistych
błękitni maruderzy
wyglądają jak gwiazdy
każde z osobna.
Ich trajektorie narracyjne
osiągnęły najwyższy punkt
w kosmicznym Teatrze Wielkim.
Saturn podarował im
pierścienie ślubne
cichutko po tęczy
stanęli na progu
tego czasu.
Swoją mikrokosmiczną spiralę
zaprzęgli przez szparę w podłodze
z ukośnym słońcem.
Zatrzymali miłość bakteryjną
są już po zabiegu inhalacyjnym
z głębi krateru.
Do mnie dopiero po latach
dotarło ich światło.







