Spokój, powiadam — spokój

zasiadł do wódki ze mną.

Spokój, powiadam — spokój,

jedyny zrozumieć potrafi.

Bo jestem jedynie myślą,

bo jestem jedynie słowem,

bo jestem — jedynie jestem.

Niech wstaje słońce,

niech wstaje księżyc,

niech wstaję także ja,

bez zbędnych myśli.

Z umarłych wskrzeszony,

przetarty codziennością,

obdarty z resztek snu.

Spokój zawładnął mną —

nic, tylko czysta biel,

pusta kartka z zeszytu.