Przejdź do komentarzyW Dniu Wszystkich Świętych
Tekst 129 z 129 ze zbioru: Promyk świtu
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2025-10-31
Poprawność językowa
- brak ocen -
Poziom literacki
- brak ocen -
Wyświetleń36

W Dniu Wszystkich Świętych


W ciszy cmentarnej, gdzie liście opadają,

A groby otula chryzantem blask złoty.

W płomyku świec, co mroki rozświetlają,

Bóg przemawia szeptem, wspomnieniem tęsknoty.


W imionach wyrzeźbionych w kamiennej płycie,

W fotografiach bliskich, co jedność rozwija.

W modlitwach cichych, co z serca płyną skrycie,

Bóg przypomina o życiu, że przemija.


W deszczu, co smutkiem ziemię zwilżają pracze,

W wietrze, co imiona zmarłych szepczą włości.

W zadumie krzyża, co myśli kołacze,

Bóg śle nadzieję na spotkanie w wieczności.


W Dniu Wszystkich Świętych, co wśród grobów się zeszli,

Gdzie pamięć o bliskich jakże wciąż jest żywa.

W szacunku dla tych, co przed nami odeszli,

Bóg uczy pokory, do wdzięczności wzywa.


  Spis treści zbioru
Komentarze (0)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
brak komentarzy
© 2010-2016 by Creative Media
×