Gdy nas rozdarto

Na dwie gryzące się połowy

Wciskano kit z tęczowej bańki

I układano dla nas  świat

Z przemyślnej żydowskiej układanki

A potem nas rzucono  w kąt

Rodem z horroru

Lub szalonego snu

Do kowidowej klatki

Gdy wciskali wszystkim kit

A wyciskali kasę

Cynicznie i życzliwie

Kolesie od lodów

Niezależnie z której bajki

Gdzie byłaś

Gdzie jesteś

O inteligencjo

Ktoś wytknął

Że pod budynkiem PAN-u

Stojąc czasami

Jednakie mercedesy

Że to łapówki

Które dają im koncerny

Że przehandlowali

Zdrowie nasze

I teraz karmią

Chemią dzieci

By  łaskawie potem

Trucizną ich leczyć

A wy mądrale

Z szarego blokowiska wzięci

Docenci i habilitantki

To samo powtarzacie

Zawsze i wszędy

Ten propagandowy

Bełkot cynicznego drania

Baz jakiejkolwiek analizy

Lub choćby  małej refleksji

A gdy na cacy

Wciśniecie w systemowe ramy

Dokładnie  wyszczepicie

Z tym większą dumą

I z obowiązku przekonaniem

Będziecie  z prawdy

Jeszcze bardziej szydzić

Jak wiejskie pieski

zza płota  ją obszczekacie

O pożal się Boże

Ty   inteligencjo

Czy wy nie macie

Z tej ospałości kaca

I kowidowej mrocznej czkawki

Lub choćby to

Że po tamtej czerwonej rzeźni

Wy macie

Jakby na złość ojcom

Te lewicowe resentymenty

Jakby przez obcy wywiad

Zwerbowani gnani szczuci

I srebrnikami  opłaceni

Przeciwko swoim

I przeciwko wszystkiemu

Co na tej ziemi święte

Wytrwali w tym szaleństwie

Nieprzekonywalni i zawzięci

Jakby wy  obce

Jakby wy z piekła wzięci

O wy !

Pożal się Boże

Polscy inteligenci