powrócił by odnaleźć wspomnienia

szczególnie jedno

zdążył sprawdzić

że w tym miejscu co kiedyś

już ich nie ma

żywi nadzieję kęsami wiary

że znajdzie w jakimś innym

nacieszy umysł nostalgicznym widokiem

uszy niepowtarzalną barwą dźwięków

możliwe że nie w tym samym miejscu

lecz chociaż podobnym

budzącym chcianą przeszłość

gdzie przyszedł na świat spędził dzieciństwo

zgubił trójkołowiec

jadł kwiaty akacji

okrwawił kolana

potykając stopy o nierówności

niektóre domy poznaje

elewacje wyglądają prawie tak samo

w przeciwieństwie do niego

tylko rodzinnego domu już nie ma

jest za to dużo większy market

mógłby pomieścić wiele rodzin

łącznie z wyżywieniem

znowu pyta przypadkowego przechodnia

tym razem uczynny człowiek

służy pomocą

patrząc na przybysza

jakby chciał o coś zapytać

lub zadzwonić

jednak po chwili wskazuje kierunek.

z radosną duszą na ramieniu

idzie pospiesznie

od pewnego czasu słysząc przed sobą

znajome odgłosy

miękko twarde

rytmicznie skaczące echa

tak samo jak wzruszane choć nie dosłownie

jak on teraz wzruszony prawdziwie

między szpalerem pustych wierzb

w jakimś zapomnianym zakątku

w poświacie zachodzącego słońca

dostrzega kawałek podłużnej powierzchni

nie gładka i równomierna

zwyczajnie szara

sentymentalnie wytęskniona

poprzez łzy wzruszenia

zaprasza swoim migotliwym lśnieniem

w wiosennym ciepłym deszczu

który spełnia życzenia

los poprzez tego który wskazał drogę

pozwolił mu odnaleźć

zobaczyć

doświadczyć

być może u schyłku życia

ukochane kocie łby