Wspomnienia kryją się

na twarzy matki.

Ciekawskie światła

tańczą z ziemią,

dymem życia.

Wołają

i głuchną.

Nadchodzi on —

głos pierwotny.

Słowa mieszkają

w pustych komnatach.

Koniec uwalnia.

Serce wciąż bije,

szuka wytchnienia.

Matka z dzieckiem,

śmiech w piaskownicy,

ciepły wiatr,

błoto po cukierkach.

Bałem się gniewu cudzych myśli.

Ciekawość świata,

strach,

suche łzy.

Kamień upada,

wiatr cichnie.

Chłopcze,

chodź ze mną.

Krew pulsuje

jak łono matki,

jak pierś.