Przejdź do komentarzymiraż
Tekst 2 z 3 ze zbioru: oczy najbardziej zielone
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2012-10-08
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń2888

zamieniam się w tę czerwień

co z słońcem dziś zachodzi

i kładzie się na twarz mą

gdy w oknie drżąca stoję


choć nie mniej jak ty barwą

wciąż mami mnie i zwodzi

owijam się w purpurę

i ginę w mgłach urojeń


  Spis treści zbioru
Komentarze (3)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Ja tak to widzę :


zamieniam się w czerwień

co ze słońcem zachodzi

i kładzie się na twarz

gdy w oknie drżąca stoję

mami mnie i zwodzi

owijam się w purpurę

i ginę w mgłach urojeń
avatar
Dziękuję za zainteresowanie tekstem. Krótkim i prostym, ale wdzięcznym, mam nadzieję.
AJW :) masz rację, ale to piosenka, ma wymogi rytmiczne podobnie jak wiersz, z tymże czasem pierwsza jest muzyka. Dobrze widzisz :)
WRZOSIE DROGI - w Twej wersji brzmi ładniej. Nie mam nic na swoją obronę :):):)
CHRISS - a mnie podobało się, jak mnie powitałeś "ponownie" :) . Dziękuję.
avatar
ładnie i przyjemny w obiorze jeśli pozwolisz

"mgłach urojeń" bardzo patetycznie a szkoda moim zdaniem bo wcześniejsza część delikatniejsza ,liryczna pełna swobody wypowiedzi - naturalności

pozdrawiam i życzę udanych tekstów :)
© 2010-2016 by Creative Media
×