Noc przecięta mrozem w białej halce się kołysze 

na firankach twoich oczu coś jest wspominając 

właśnie teraz gdy dzień zbyt późny kończę 

w bladym uśmiechu księżyca mówiąc dobranoc   

powtarzasz że wciąż od nowa mnie kochasz 

i mróz rozpraszasz ciepłym oddechem