Witam. Nie rozumiem dlaczego świat i prawda są napisane z dużej litery. Ponadto w wierszu jest jeden przecinek i jedna kropka. Ponadto po tym jedynym przecinku nie ma spacji.

Nie potrafię zrozumieć treści trzech pierwszych wersów. Bo gdyby zamiast "chcąc" było "chcieć", to wszystko byłoby dla mnie oczywiste. Z pozostałością też mam trochę problemów. A to z tego powodu, że brakuje konsekwencji w stawianiu znaków interpunkcyjnych. Bo jeżeli jest postawiona jedna kropka i jeden przecinek (z brakiem spacji po nim, co słusznie zauważyła winterolmostover), to należało konsekwentnie postawić wszystkie potrzebne. Nie widzę też potrzeby pisania świata i prawdy oraz jednego zaimka wielkimi literami.

Liryczny "ja" w tytułowym fakcie następnym (a fakt - to rzecz już dokonana, gołym okiem widoczna, dotykiem wręcz namacalna) zmienił i postanowił przestać,

chcąc czegokolwiek
co Inni posiadają
w bolesnym nadmiarze


a teraz TU i TERAZ zastanawia się, czy kiedyś przestanie

widywać Świat
uwolniony z /jego/ lęku
wiodąc spór z chwilą
najbardziej obecną
o pozory Prawdy.

W cyklu pt. "dialekt wyobcowania" ten wiersz - to twarzą w twarz tzw. gadki do lustra.

I skąd ja to znam?

Osią konstrukcji świata przedstawionego w miniaturze jest triada INNI - ŚWIAT - PRAWDA w kontrapunkcie do zmienionego, aczkolwiek wciąż niepewnego, zabłąkanego "ja".

czy kiedyś
przestanę widywać Świat
uwolniony z lęku